کد مطلب:29789 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104

حدیث «ردّ الشمس» در شعر شاعران












شاعران در هماره تاریخ، فریادگران ارزش ها و جاودانه سازان حادثه ها بوده اند و شعر، در روزگارانی دراز، مهم ترین عامل نقل و انتقال ارزش ها، احساس ها، اخبار و اندیشه ها بوده است. نقش شعر در تثبیت گزارش ها و واقعه ها، بس عظیم و كارآمد است. شاعران در برابر این حادثه عظیم (ردّ الشمس) سكوت را روا ندانسته اند و نقل و برنمودن ارج ها و ارجمندی های آن را به واژه ها سپرده، این فضیلت والا را در قالب شعرهایی آكنده از شعور بر رواق تاریخ، ثبت كرده اند.[1] پیشینه یادكرد «ردّ الشمس» در شعر شاعران، به روزگار پیامبرصلی الله علیه وآله می رسد. حَسّان بن ثابت در ضمن چكامه ای در برشماری والایی های مولاعلیه السلام از جمله سرود:

ای مردم! چه كسی به مانند علی است

كه خورشید برای او از مغرب، بازگشت؟

اشعار ارجمند و سروده های والای شاعران در جاودانه سازی این حادثه و حفظ و حراست آن در گذرگاه تاریخ، بسی مهم بوده است.[2].









    1. ر. ك:كشف الرمس عن حدیث ردّ الشمس:276 - 231.
    2. كشف الرمس عن حدیث ردّ الشمس:233.